دودگاهلغتنامه دهخدادودگاه .(اِ مرکب ) بخاری . || دودکش . (ناظم الاطباء). جایی که از آن دود برآید. (آنندراج ) : به دود گلخن امید دودگاه هوس که با دماغ منش هر دو راست قرب جوار.عرفی (از آنندراج ).