دلخستگان
لغتنامه دهخدا
دلخستگان . [ دِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) ج ِ دلخسته . رجوع به دلخسته شود :
دلخستگان را بی طلب تریاکها بخشی ز لب
محروم چون ماند ای عجب خاقانی از تریاک تو.
کای جگرآلود زبان بستگان
آب جگر خورده ٔ دلخستگان .
دلخستگان را بی طلب تریاکها بخشی ز لب
محروم چون ماند ای عجب خاقانی از تریاک تو.
کای جگرآلود زبان بستگان
آب جگر خورده ٔ دلخستگان .