دل پرداز
لغتنامه دهخدا
دل پرداز. [ دِ پ َ ] (نف مرکب ) که دل بدان سرگرم و متوجه باشد. خالی کننده ٔ دل از غم . تهی کننده ٔ دل از غم . تسلی دهنده ٔ دل :
گهی در گوش دلبر راز گفتن
گهی غمهای دل پرداز گفتن .
ازین اندیشه لختی بازمی گفت
حکایتهای دل پرداز می گفت .
من شرح دل پرداز خود برخی فرستم پیش تو
لیکن تو کمتر می کنی گوشی به دل پرداز من .
اگر غافل نشد جان تو از عشق
ز دل پرداز او برخوان نشیدی .
گهی در گوش دلبر راز گفتن
گهی غمهای دل پرداز گفتن .
ازین اندیشه لختی بازمی گفت
حکایتهای دل پرداز می گفت .
من شرح دل پرداز خود برخی فرستم پیش تو
لیکن تو کمتر می کنی گوشی به دل پرداز من .
اگر غافل نشد جان تو از عشق
ز دل پرداز او برخوان نشیدی .