دریاکش
لغت‌نامه دهخدا
دریاکش . [ دَرْ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) دریاکشنده دریانوش . که شراب بسیار تواند نوشید. که بس شراب تواند خوردن . || کنایه از شرابخواری که دیر مست شود. (برهان ). کنایه از شراب خواری است که زود مست نشود. (انجمن آرا). کنایه از شرابخواره که بدیر مست شود و این مقابل تنک شراب است . (آنندراج ) :
در صف دریاکشان بزم صبوحی
جام چو کشتی کش خرام برآمد.
همه دریا کش و چون دریا سرمست همه
طبع با می چو صدف با گهر آمیخته اند.
دریاکشان کوه جگر باده ٔ به کف
کز تف به کوه لرزه ٔ دریا برافکند.
بس زر رخسار کان دریاکشان سیم کش
بر صدف گون ساغر گوهرفشان افشانده اند.
به انصاف دریاکشانند کآنجا
ز جور نهنگ عنا می گریزم .
کو ساقی دریاکشان کو ساغر دریانشان
کز عکس آن گوهرفشان بینی صدف سان صبح را.
تشنگانی که ز جان سیر شدند از می عشق
دل دریاکش سرمست چودریا بینند.
بهر دریاکشان بزم صبوح
کشتی زرنگار بندد صبح .
ساقی دریاکشان آخر کجاست
ساغر کشتی نشان آخر کجاست .
پیش دریاکشی چو خاقانی
یاد شه گیر و کشتی زرکش .
یک گوش ماهیی بده ازمی که حاضرند
دریاکشان ره زده عطشان صبحگاه .
در مجلس وصالت دریا کشند مستان
چون دور خسرو آید می در سبو نماند.
شوق دریاکش و در شیشه ٔ کم ظرف فلک
آنقدر خون جگر نیست که یک جام شود.
برنیارد سرمه دان دریاکشان را از خمار
دیده ٔ آهو چه تسکین دل مجنون دهد.
در صف دریاکشان بزم صبوحی
جام چو کشتی کش خرام برآمد.
همه دریا کش و چون دریا سرمست همه
طبع با می چو صدف با گهر آمیخته اند.
دریاکشان کوه جگر باده ٔ به کف
کز تف به کوه لرزه ٔ دریا برافکند.
بس زر رخسار کان دریاکشان سیم کش
بر صدف گون ساغر گوهرفشان افشانده اند.
به انصاف دریاکشانند کآنجا
ز جور نهنگ عنا می گریزم .
کو ساقی دریاکشان کو ساغر دریانشان
کز عکس آن گوهرفشان بینی صدف سان صبح را.
تشنگانی که ز جان سیر شدند از می عشق
دل دریاکش سرمست چودریا بینند.
بهر دریاکشان بزم صبوح
کشتی زرنگار بندد صبح .
ساقی دریاکشان آخر کجاست
ساغر کشتی نشان آخر کجاست .
پیش دریاکشی چو خاقانی
یاد شه گیر و کشتی زرکش .
یک گوش ماهیی بده ازمی که حاضرند
دریاکشان ره زده عطشان صبحگاه .
در مجلس وصالت دریا کشند مستان
چون دور خسرو آید می در سبو نماند.
شوق دریاکش و در شیشه ٔ کم ظرف فلک
آنقدر خون جگر نیست که یک جام شود.
برنیارد سرمه دان دریاکشان را از خمار
دیده ٔ آهو چه تسکین دل مجنون دهد.