دریانورد
لغتنامه دهخدا
دریانورد. [ دَرْ ن َ وَ ] (نف مرکب ) دریانوردنده . دریارو. آنکه در دریا رود. (آنندراج ). مسافر دریا. (از لغت محلی شوشتر - خطی ). بحرپیما. بحری . || ملاح . کشتی بان . کشتی ران . نوتی . نواتی :
خاطرم فحل است کو دریا نورد آمد چو شیر
شیر بستن گربه آسا برنتابد بیش از این .
|| کنایه از عرفا و ارباب ذوق . (لغت محلی شوشتر خطی ).
خاطرم فحل است کو دریا نورد آمد چو شیر
شیر بستن گربه آسا برنتابد بیش از این .
|| کنایه از عرفا و ارباب ذوق . (لغت محلی شوشتر خطی ).