درمان بردن
لغتنامه دهخدا
درمان بردن . [ دَ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) درمان پذیرفتن . درمان پذیری . درمان یافتن . برتافتن و تحمل کردن دارو و معالجه و مداوا :
عاشق آشفته فرمان چون برد
درد درمان سوز درمان چون برد.
عاشق آشفته فرمان چون برد
درد درمان سوز درمان چون برد.