دردمیده
لغتنامه دهخدا
دردمیده . [ دَ دَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دمیده :
سخاش نور نخستین شناس و صور پسین
که جان به قالب امید دردمیده ٔ اوست .
نقر؛ دردمیده شده . (ترجمان القرآن جرجانی ).
سخاش نور نخستین شناس و صور پسین
که جان به قالب امید دردمیده ٔ اوست .
نقر؛ دردمیده شده . (ترجمان القرآن جرجانی ).