داود
لغتنامه دهخدا
داود. [ وو ] (اِخ ) ملک زاهر ابوسلیمان مجیرالدین بن صلاح الدین ایوبی . دوازدهمین پسر سلطان صلاح الدین یوسف ایوبی کرد معروف است و از دیگر برادران بیش همانند پدر بود در مصر به سال 573 هَ . ق . بزاد و در 632 هَ . ق . در حکومت بیره درگذشت و ملک عزیز پسر ملک ظاهر برادرزاده اش بجانشینی او قیام کرد. (قاموس الاعلام ترکی ). و نیز رجوع به حبیب السیر چ کتابخانه ٔ خیام ج 2 ص 595 شود).