دانه دانه
لغت‌نامه دهخدا
دانه دانه . [ن َ / ن ِ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) قید تکرار :
اندک اندک بهم شود بسیار
دانه دانه است غله در انبار.
|| یک یک . یکی یکی . مجزی به افراد جدا از یکدیگر: محبب ؛ حبه حبه :
در پله ٔ ترازوی اعمال عمرما
طاعات دانه دانه و عصیان تنگ تنگ .
تیغ حصرم رنگ و بر وی دانه دانه چون عنب
پخت گردون زان عنب نقل و ز حصرم توتیا.
اندک اندک بهم شود بسیار
دانه دانه است غله در انبار.
|| یک یک . یکی یکی . مجزی به افراد جدا از یکدیگر: محبب ؛ حبه حبه :
در پله ٔ ترازوی اعمال عمرما
طاعات دانه دانه و عصیان تنگ تنگ .
تیغ حصرم رنگ و بر وی دانه دانه چون عنب
پخت گردون زان عنب نقل و ز حصرم توتیا.