دانه دار

دانه دار. [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) دارای دانه . دارای حبه چون سنبله و خوشه . || که صاحب حبوب باشد. || که صاحب تخم و یا استخوانکی در درون میوه باشد. || که نگهبانی دانه و حبوب کند. || دارای قطرات چون دانه . گلوله گلوله (اشک و جز آن ) :
دریغ از گریه های دانه دارم
بپای خنده زنجیری نکردم .

ظهوری (از آنندراج ).