دارادار

دارادار. (اِ مرکب ) دار و گیر. دیر پاییدن . ثبات داشتن و مدارا کردن و بسیار ماندن . (برهان ) :
روز دارادار و بردابردِ میدان نبرد
هر غلام شه ، بمردی همنبرد زال باد.

سوزنی .

رجوع به داردار شود.