خوی گیر
لغتنامه دهخدا
خوی گیر. (نف مرکب ) عادت گیرنده :
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هرکس آدمی عادت پذیر است .
|| الفت گیرنده . (یادداشت مؤلف ). مصاحب . همدم . هم نشین . انیس . (ناظم الاطباء).
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هرکس آدمی عادت پذیر است .
|| الفت گیرنده . (یادداشت مؤلف ). مصاحب . همدم . هم نشین . انیس . (ناظم الاطباء).