خوش پیچمانیلغتنامه دهخداخوش پیچمانی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) صاحب سلیقگی : تو گر خوش پیچمانی غارت دلها توانی کردچه مطلب همچو گل دستار او خالی بسر پیچی .میرزامنشی (از آنندراج ).