خوش زخمهلغتنامه دهخداخوش زخمه . [ خوَش ْ / خُش ْ زَ م َ / م ِ ](ص مرکب ) خوش پنجه . آنکه ساز خوب نوازد : نوای مطرب خوش زخمه و سرودی غنج خروش ِ عاشق ِ سرگشته و عتاب ِ نگار.مسعودی .
