خودپسندی
لغتنامه دهخدا
خودپسندی . [ خوَدْ / خُدْ پ َ س َ ] (حامص مرکب ) تکبر. غرور. نخوت . (ناظم الاطباء). خودستایی . کبر. (یادداشت بخط مؤلف ) :
نیکنامی خواهی ای دل بابدان صحبت مدار
خودپسندی جان من برهان نادانی بود.
نیکنامی خواهی ای دل بابدان صحبت مدار
خودپسندی جان من برهان نادانی بود.