خواجه ٔ هفت باملغتنامه دهخداخواجه ٔ هفت بام . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )کنایه از زحل است . (انجمن آرای ناصری ) : کمر بندگی ببسته مدام خواجه ٔ هفت بام همچو غلام .سنائی (از انجمن آرای ناصری ).