خواب خوش
لغت‌نامه دهخدا
خواب خوش . [ خوا / خا ب ِ خوَش ْ / خُش ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خواب راحت . خواب امن . خواب عافیت :
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش و مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو.
|| رؤیای خوش :
نشنیدی که آن حکیم چه گفت
خواب خوش دید هرکه او خوش خفت .
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش و مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو.
|| رؤیای خوش :
نشنیدی که آن حکیم چه گفت
خواب خوش دید هرکه او خوش خفت .