26 فرهنگ

خلیل

لغت‌نامه دهخدا

خلیل . [ خ َ ] (اِخ ) ابن قلاوون صالحی . فرزند سلطان ملک منصور از ملوک مصراست که بسال 662 هَ . ق . زاده شد و بعد از وفات پدرش بتخت نشست و قصد بلاد شام کرد. و با فرنگان جنگید واز ایشان عکه و صور و صیدا و بیروت و قلعه ٔ روم و همه ساحل را ستد. او از شجعان بخشندگان روزگار است . شعراء را درباره ٔ او مدائحی است یکی از ممالیک او را بمصر بر پنهانی کشت . (از اعلام زرکلی چ 1 ج 1 ص 298).