خرقه از- داشتنلغتنامه دهخداخرقه از- داشتن . [ خ ِ ق َ / ق ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) مرید کسی یا پیری بودن . (آنندراج ) : هر جا که سیه گلیم و شوریده سریست شاگرد من است خرقه از من دارد.شیخ ابوالحسن خرقانی (از آنندراج ).