خرده دان
لغت‌نامه دهخدا
خرده دان . [ خ ُ دَ / دِ ] (نف مرکب )مردم صاحب عقل و دانا و آنکه بهمه چیز برسد از کلیات و جزئیات . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
دل خرد مرا غمان بزرگ
از بزرگان خرده دان برخاست .
این دو طفل هندو اندر مهد چشم
بر بزرگ خرده دان خواهم فشاند.
|| باریک بین . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) :
دل نشکنم از عتاب یاری
کورا دل خرده دان ببینم .
نبوده ست چون من گه نظم و نثر
بزرگ آیت و خرده دان عنصری .
شد برکران درشت پسندی ّ روزگار
کاندر میان کار شه خرده دان نشست .
- خرد خرده دان ؛عقل نکته بین .
- رأی خرده دان ؛ عقل نکته بین :
آنکه رأی خرده دانش گر نماید اهتمام
ذره ای خرد از بزرگی آفتاب آسا شود.
- عقل خرده دان ؛ خرد خرده دان . عقل نکته بین :
عاجز ز کنه رفعت او فکر دوربین
قاصر ز درک رتبت او عقل خرده دان .
|| عیب جوی . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
سعدی دلاوری و زبان آوری مکن
تا عیب نشمرند بزرگان خرده دان .
دل خرد مرا غمان بزرگ
از بزرگان خرده دان برخاست .
این دو طفل هندو اندر مهد چشم
بر بزرگ خرده دان خواهم فشاند.
|| باریک بین . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) :
دل نشکنم از عتاب یاری
کورا دل خرده دان ببینم .
نبوده ست چون من گه نظم و نثر
بزرگ آیت و خرده دان عنصری .
شد برکران درشت پسندی ّ روزگار
کاندر میان کار شه خرده دان نشست .
- خرد خرده دان ؛عقل نکته بین .
- رأی خرده دان ؛ عقل نکته بین :
آنکه رأی خرده دانش گر نماید اهتمام
ذره ای خرد از بزرگی آفتاب آسا شود.
- عقل خرده دان ؛ خرد خرده دان . عقل نکته بین :
عاجز ز کنه رفعت او فکر دوربین
قاصر ز درک رتبت او عقل خرده دان .
|| عیب جوی . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
سعدی دلاوری و زبان آوری مکن
تا عیب نشمرند بزرگان خرده دان .