خافقین

خافقین . [ ف ِ ق َ ] (ع اِ) مشرق و مغرب . (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). خافقان :
مرمرا باری بدین درگاه شاهست آرزو
نز ری و گرگان همی یاد آیدم نز خافقین .

منوچهری .

جز که نادر باشد اندر خافقین
آدمی سر برزند بی والدین .

مولوی (مثنوی ).

ای کمال نیکمردان برتو ختم
نیکنامی منتشر در خافقین .

سعدی .