خاطر عاطر

خاطر عاطر. [ طِ رِ طِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مجازاً اندیشه ٔ فیض بخش :
من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم .

حافظ.

با عندلیب صبح کنم یا به باغبان
ای گل ترا به خاطر عاطر چه میرسد؟

فصاحتخان (از آنندراج ).