خاسر
لغتنامه دهخدا
خاسر. [ س ِ ] (ع ص ) زیانکار. (آنندراج )(تاج العروس ) (اقرب الموارد) (المنجد) (زمخشری ) (مهذب الاسماء). کسی که در مال او زیان واقع شود، کسی که نقصان خود کند. (غیاث اللغة). زیان دیده . زیان رسیده . متضرر. زیان زده . زیان کرده . بزیان ، مقابل رابِح . ج ، خاسران (فارسی ). خاسرون ، خاسرین . (عربی ) :
حاسدان گشته خاسر و خائب
دشمنان گشته خیره و حیران .
خاسرشناس خسرو و طاغی شمرطغان .
|| هلاک شده . || خائب و خاسر. ناامید و زیان زده .
حاسدان گشته خاسر و خائب
دشمنان گشته خیره و حیران .
خاسرشناس خسرو و طاغی شمرطغان .
|| هلاک شده . || خائب و خاسر. ناامید و زیان زده .