خابیة
لغتنامه دهخدا
خابیة. [ ی َ ] (ع اِ) خابیه .خم . خنب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) :
چون جانهاشان برکند، خونشان ز تن بپراکند
آرد بفردا افکند، در خسروانی خابیه .
و رجوع به بنت الخابیة و رجوع به خابئة و خابة شود.
چون جانهاشان برکند، خونشان ز تن بپراکند
آرد بفردا افکند، در خسروانی خابیه .
و رجوع به بنت الخابیة و رجوع به خابئة و خابة شود.