حیشلغتنامه دهخداحیش . [ ح َ ] (ع مص ) ترسیدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || ترسانیدن . لازم و متعدی بکار رود. || شتافتن و سرعت نمودن . || دراز شدن وادی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).