حلال زادگی
لغتنامه دهخدا
حلال زادگی . [ ح َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حلال زاده بودن . پاکی نسل . پاکی نسب . || درست کرداری . راست کرداری . بی مکر و حیله بودن :
کاین جامه حلالی است درپوش
با من بحلال زادگی کوش .
کاین جامه حلالی است درپوش
با من بحلال زادگی کوش .