حفظالغیب

حفظالغیب . [ ح ِ ظُل ْ غ َ ] (ع اِ مرکب ) یادکردبخوبی غائبی را. پاس نیکنامی غائبی داشتن . کسی را در عقب او به نیکی یاد داشتن . (آنندراج ) :
شنیده اند ز من صفدران به حفظالغیب
ثنای او که صف بخل بردریده ٔ اوست .

خاقانی .