حامد
لغت‌نامه دهخدا
حامد. [ م ِ ] (اِخ ) ابن محمد المهتدی . از ممدوحین فرخی که قصیده ای در ستایش او سروده که آغاز آن چنین است :
تا دل من ز دست من بستدی
سربسر ای نگار دیگر شدی
تا آنجا که گوید:
عالم فضل و علم خواجه عمید
حامدبن محمد المهتدی .
تا دل من ز دست من بستدی
سربسر ای نگار دیگر شدی
تا آنجا که گوید:
عالم فضل و علم خواجه عمید
حامدبن محمد المهتدی .