26 فرهنگ

حارث

لغت‌نامه دهخدا

حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن تبیعالرعینی . صحابی است . عبدالغنی بن سعید بنقل از ابی سعیدبن یونس ، می آورد که حارث برسولی ، بخدمت پیغمبر (ص ) آمد و تا فتح مصر حیات داشت و در حرب فتح مصر حاضر بود، رجوع بکتاب الاصابة ج 1 ص 288 شود.