حائط

حائط. [ ءِ ] (ع اِ) دیوار. جدار :
دوستی ببرید زآن مخلص تمام
رو به حائط کرد تا نارد سلام .

(مثنوی ).

|| دیوار باغ . || کده . کنت . کند. ج ، حیطان ، حیاط. || بستان دیواربست . ج ، حوائط :
دریغ سی و سه پاره رز و دوازده ده
دریغ حائط و قصر و زمین و انهارم .

سوزنی .

|| (ص ) طعامی حائط؛ طعامی باددار. طعامی که منتفخ گردداز آن شکم . نفّاخ .