جهان آفریننده
لغتنامه دهخدا
جهان آفریننده . [ ج َ ف َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) جهان آفرین . خالق گیتی :
جهان آفریننده یار من است
سر اختر اندر کنار من است .
جهان آفریننده را کرد یاد
که بی یاد او آفرینش مباد.
جهان آفریننده یار من است
سر اختر اندر کنار من است .
جهان آفریننده را کرد یاد
که بی یاد او آفرینش مباد.