جنیس
لغتنامه دهخدا
جنیس . [ ج َ ] (ع ص ) اصیل در جنس . (اقرب الموارد). || هم جنس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مشابه . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
از کمی ّ عقل پروانه ٔ خسیس
یاد نارد زآتش و سوز و جنیس .
از کمی ّ عقل پروانه ٔ خسیس
یاد نارد زآتش و سوز و جنیس .