جفازدهلغتنامه دهخداجفازده . [ ج َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مظلوم . (آنندراج ). جفارسیده . ستم دیده : ای عاشق جفازده فریاد شرطنیست گر دوست غائب است غم دوست حاضر است .امیرمعزی .