جذل
لغتنامه دهخدا
جذل . [ ج َ ذَ ] (ع مص ) شادمان شدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). شادی . شادمانی . (یادداشت مؤلف ) :
هر چند بر جذل صنما دست دست تست
با من رهی بساز بجای جدل جذل .
هر چند بر جذل صنما دست دست تست
با من رهی بساز بجای جدل جذل .