جداة
لغتنامه دهخدا
جداة. [ ج َ ] (اِخ ) موضعی است به بلاد غطفان . (معجم البلدان ) :
یدیت علی ابن حسحاس بن وهب
باسفل ذی الجداة یدالکریم
قصرت له من الحماء لما
شهدت و غاب عن دار الحمیم
اخبره بان الجرح یشوی
و انک فوق عجلزة جموم .
یدیت علی ابن حسحاس بن وهب
باسفل ذی الجداة یدالکریم
قصرت له من الحماء لما
شهدت و غاب عن دار الحمیم
اخبره بان الجرح یشوی
و انک فوق عجلزة جموم .