جای خواب
لغتنامه دهخدا
جای خواب . [ ی ِ خوا / خا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بستر. فراش . رختخواب . جائی که بتوان در آن خفتن :
تهمتن همیدون سرش پر شراب
بیامد گرازان سوی جای خواب .
بر آورد یوسف سر از جای خواب
دل و جان وی آرزومند باب .
تهمتن همیدون سرش پر شراب
بیامد گرازان سوی جای خواب .
بر آورد یوسف سر از جای خواب
دل و جان وی آرزومند باب .