جان بسر
لغتنامه دهخدا
جان بسر. [ جام ْ ب ِ س َ ] (ص مرکب ) سخت مضطرب . بی قرار، چنانکه بیمار هنگام مرگ . مشرف بمرگ :
گر انیس لانه ای ای جان بسر
در کمین لا چرایی منتظر.
رجوع به جان بسر بودن و جان بسر شدن شود.
گر انیس لانه ای ای جان بسر
در کمین لا چرایی منتظر.
رجوع به جان بسر بودن و جان بسر شدن شود.