جان آهنین
لغتنامه دهخدا
جان آهنین . [ ن ِ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از بی رحم و سخت جان و دلاور باشد و آنرا آهن جان و آهنی جگر نیز خوانند. (آنندراج ) :
سرکشان گر پیش او آرند جان آهنین
زآتش سیماب گون تیغش رخ زرین برند.
سرکشان گر پیش او آرند جان آهنین
زآتش سیماب گون تیغش رخ زرین برند.