ثناء
لغتنامه دهخدا
ثناء. [ ث َ ] (اِخ ) هبةاﷲ (شیخ ...). از شعرای کشمیر و از شاگردان علی حزین لاهیجی است . وفات وی دراواسط مائه ٔ دوازدهم هجری بود و بیت ذیل از اوست :
شرم از آن روز که یارم به سر بالین گفت
سخت جانا که هنوزت نفسی می آید.
شرم از آن روز که یارم به سر بالین گفت
سخت جانا که هنوزت نفسی می آید.