تیز گفتن
لغتنامه دهخدا
تیز گفتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) تند و خشمگین سخن راندن . گستاخی و بدزبانی کردن . لاف زدن :
سخنهایشان بشنو و گو سخن
کسی تیز گوید تو تیزی مکن .
رجوع به تیزو دیگر ترکیبهای آن شود.
سخنهایشان بشنو و گو سخن
کسی تیز گوید تو تیزی مکن .
رجوع به تیزو دیگر ترکیبهای آن شود.