تکیه داشتن
لغتنامه دهخدا
تکیه داشتن . [ ت َ ی َ / ی ِ ت َ] (مص مرکب ) اتکاء داشتن . اعتماد کردن :
طاعت دارید رسولانش را
تکیه مدارید چنین بر قضاش .
که خلقی بر او تکیه دارند و پشت
روا نیست خلقی به یکباره کشت .
طاعت دارید رسولانش را
تکیه مدارید چنین بر قضاش .
که خلقی بر او تکیه دارند و پشت
روا نیست خلقی به یکباره کشت .