توغچی
لغتنامه دهخدا
توغچی . (ترکی ، اِ مرکب ) شخصی که توغ بردارد. (از آنندراج ). علمدار. (ناظم الاطباء) :
نگار توغچی آن پادشاه کشور حسن
که توغ بیرق اوشد مدار لشکر حسن .
رجوع به توغ شود.
نگار توغچی آن پادشاه کشور حسن
که توغ بیرق اوشد مدار لشکر حسن .
رجوع به توغ شود.