توتیا شدن

توتیا شدن . [ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از بسیار سوده و باریک شدن . (آنندراج ) :
از بصیرت نیست مردم را نیاوردن به چشم
من که در اندک زمانی توتیا خواهم شدن .

صائب (از آنندراج ).

از بی قراری دل دیوانه خوی من
زنجیر توتیا شد و، زندان بگرد رفت .

صائب (ایضاً).

|| سرمه شدن . داروی شفابخش و نیرودهنده ٔ چشم شدن . موجب روشنی دیده شدن :
این همه زحمت که هست درد دو چشم من است
هیچ نکوعهد نیست کو شودم توتیا.

خاقانی .

بپرسیدش که چون افتاد رایت
که ما را توتیا شد خاک پایت .

نظامی .

رجوع به توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.