تلاوش
لغتنامه دهخدا
تلاوش . [ ت َ وُ ] (اِ) تراوش . در فرهنگها ضبط نشده ولی در زبانها هست . (گنجینه ٔ گنجوی تألیف وحید دستگردی ص 36) :
تکش با تلاوش درآویخته
چنین رودی از هر دو انگیخته .
رجوع به تلاوشگاه شود.
تکش با تلاوش درآویخته
چنین رودی از هر دو انگیخته .
رجوع به تلاوشگاه شود.