تفاخر آوردن
لغتنامه دهخدا
تفاخر آوردن . [ ت َ خ ُ وَ دَ ] (مص مرکب ) مباهات نمودن . تفاخر کردن . نازیدن :
مجدالدین افتخار اسلام
کاسلام بدو تفاخر آورد.
بمردی کمر بر میان آورد
تفاخر به نسل کیان آورد.
مجدالدین افتخار اسلام
کاسلام بدو تفاخر آورد.
بمردی کمر بر میان آورد
تفاخر به نسل کیان آورد.