تعب کاه
لغتنامه دهخدا
تعب کاه . [ ت َ ع َ ] (نف مرکب ) کاهنده و کم کننده ٔ رنج و سختی . آنکه زحمت و محنت مشقت را میکاهد :
هستند به بزم تو کمربسته قلم وار
بیجاده لبان طرب افزای تعب کاه .
هستند به بزم تو کمربسته قلم وار
بیجاده لبان طرب افزای تعب کاه .