تطاول کردن

تطاول کردن . [ ت َ وُ ک َ دَ] (مص مرکب ) ظلم و جور کردن . معامله کردن با درشتی و گستاخی . (ناظم الاطباء). تجاوز و تعدی :
پسندیده کاران جاویدنام
تطاول نکردند بر مال عام .

(بوستان ).

تطاول که تو کردی به دوستی با من
من آن بدشمن خونخوار خویش نپْسندم .

سعدی .

چو از زلفش بدین روز اوفتادم
بمن ای شب مکن چندین تطاول .

امیرخسرو (از آنندراج ).

و رجوع به تطاول شود.