تشنیعزن
لغتنامه دهخدا
تشنیعزن . [ ت َ زَ ] (نف مرکب ) بدگوی . سرزنش کننده . ملامت گر :
مرغ سحر تشنیعزن ، بر قتل مرغ بابزن
مرغ صراحی در دهن تریاق غمها داشته .
و رجوع به تشنیع و تشنیع زدن شود.
مرغ سحر تشنیعزن ، بر قتل مرغ بابزن
مرغ صراحی در دهن تریاق غمها داشته .
و رجوع به تشنیع و تشنیع زدن شود.