ترکان
لغت‌نامه دهخدا
ترکان . [ ت َ ] (اِ) لقب زنان از عالم بی بی و بیگمه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) :
کار ترکانست نی ترکان برو
جای ترکان خانه باشد، خانه شو.
|| ملکه یا از نزدیکان زنانه ٔ شاه از مادر و جز آن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || از القاب سلاطین ماوراءالنهر بوده اعم از مرد یا زن . (یادداشت ایضاً).
کار ترکانست نی ترکان برو
جای ترکان خانه باشد، خانه شو.
|| ملکه یا از نزدیکان زنانه ٔ شاه از مادر و جز آن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || از القاب سلاطین ماوراءالنهر بوده اعم از مرد یا زن . (یادداشت ایضاً).