ترنم فشانلغتنامه دهخداترنم فشان . [ ت َ رَن ْ ن ُ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) مغنی و سرود گوی . (ناظم الاطباء). کنایه از بسیار سراینده . (آنندراج ) : صنم پیکران از لباس زری ترنم فشان وقت جولانگری .ملاطغرا در تعریف رقاصان (از آنندراج ).